Wat moet een politieagent weten?

Depressie treft ongeveer 1 op 4 vrouwen en 1 op 8 mannen tijdens hun leven en brengt een verhoogd risico op zelfbeschadiging en zelfdoding met zich mee. Ongeveer 80-90% van de mensen die sterven door zelfdoding, leden aan een psychische stoornis. Iemand kan zich gedurende een langere periode neerslachtig of onrustig voelen, terwijl de eigenlijke suïcidale crisis meestal heel kort en intens van aard is. Naast depressie zijn er nog andere factoren die de kans op zelfdoding voor mensen vergroot, zoals alcohol- en drugsmisbruik en psychotische symptomen. Meestal zijn er sociale en biologische factoren aanwezig die een persoon kwetsbaar kunnen maken. Echter, een persoon met kwetsbaarheden wordt enkel acuut suïcidaal wanneer deze te maken krijgt met een plotse crisis of een plots verlies, zoals verlies van werk, schulden, relatieproblemen, een trauma of rouwverwerking.

Politieagenten komen vaak in contact met depressieve en suïcidale personen, vooral in de drie maanden voorafgaand aan een zelfdoding. Tijdens het politiewerk kunnen agenten op veel mogelijke manieren in contact komen met zelfdodinggedrag bijvoorbeeld bij het verlenen van assistentie bij een psychiatrische hospitalisatie, wanneer een gevangene zelfdodingsgedrag stelt, wanneer men geconfronteerd wordt met een crisissituatie waarin zich een acuut risico op suïcide voordoet of wanneer zich een zelfdoding bij een collega voordoet.

Politieagenten zijn vaak de eerste die een oproep beantwoorden van een persoon met een psychische stoornis die een crisis doormaakt. Zij moeten vaak ook beslissen waarnaar deze persoon wordt gebracht.

Professionele ordehandhavers beantwoorden bijna 1/3de van alle geestelijke gezondheidsnoodgevallen. Hoewel deze contacten een ideale kans zijn om op tijd in te grijpen, krijgen slechts weinig politieagenten training om gepast met dit soort crisissituaties om te gaan.