Aanbevelingen voor de media

Acties die imitatiegedrag kunnen helpen voorkomen:

• Geen sensatiezucht
• Geen artikel op de voorpagina/geen overdreven aandacht
• Geen foto’s
• Geen herhaling van de verslaggeving
• Geen gedetailleerde beschrijvingen van de gebruikte methode
• Geen namen/geen karaktereigenschappen van de suïcidale persoon
• Geen citaten/stukken uit afscheidsbrieven/zelfdodingsbrieven
• Geen fora/websites over zelfdoding vernoemen
• Niet spreken over zelfdodingspacts
• De locatie niet vermelden
• Niet spreken over andere zelfdodingen op dezelfde locatie
• Niet spreken van zelfdodingsclusters
• Niet spreken van een serie/epidemie van zelfdodingen (besmetting)
• Op de taal letten, bv. niet de volgende frasering gebruiken: “zelfmoord gepleegd”
• Niet spreken van een “geslaagde of mislukte zelfdoding”
• Mythes over zelfdoding de wereld uithelpen
• Geen simplistische verklaringen geven
• Niet spreken over zelfdoding als een begrijpelijke oplossing
• Zelfdoding niet verheerlijken (heroïsch, romantisch)
• Geen speciale aandacht geven aan zelfdoding van beroemde personen
• Niet spreken van positieve gevolgen van zelfdoding
• Doe altijd verslag over zelfdoding binnen de context van psychische stoornissen
• Mogelijke waarschuwingssignalen oplijsten
• Geen nabestaanden interviewen
• Verwijzen naar mogelijk acties die zelfdoding kunnen vermijden
• Individuele coping strategieën beschrijven die iemand door een crisis kunnen helpen
• Naar hulp in het algemeen verwijzen
• Informatie geven over begeleidingscentra
• Informatie geven over hulplijnen
• Informatie geven over zelfhulpgroepen
• Mediarichtlijnen over zelfdoding moeten ook richtlijnen bevatten over hoe te schrijven over een niet-waargebeurde zelfdoding
• Mediarichtlijnen over zelfdoding moeten ook een sectie bevatten over hoe nieuwe media over zelfdoding