Verslaggeving in de media is niet de hoofdoorzaak van zelfdoding, maar het kan wel de cruciale trigger zijn tijdens een kritieke fase.

Bepaalde aspecten van een verslag kunnen de kans op imitatiegedrag vergroten:

• Herhaaldelijke, gedetailleerde verslaggeving van de zelfdoding
• Meer emotionele inhoud
• De zelfdoding van een beroemd persoon
• Verslaggeving in de geschreven pers

Dit wil niet zeggen dat zelfdoding niet in de media besproken mag worden, maar weet dat het risico bestaat dat een persoon zich sneller identificeert met een zelfdoding wanneer:

• Er voorpaginanieuws van gemaakt wordt, met een grote krantenkop en foto’s;
• Er termen zoals “zelfdoding” of “zelfmoord” in de titel staan;
• De gebruikte methode gedetailleerd wordt beschreven;
• De zelfdoding op een toegankelijke manier beschreven wordt of zelfs verheerlijkt wordt;
• Men de sociale situatie, de identiteit en de motieven te uitvoerig beschrijft;
• De zelfdoding positief of romantisch wordt voorgesteld;
• De zelfdoding wordt voorgesteld als iets onbegrijpelijks en onvermijdbaar.

Het risico verkleint wanneer:

• Er alternatieve oplossingen voor problemen of crisissen worden voorgesteld;
• Zelfdoding wordt voorgesteld als een ziekte die met succes behandeld kan worden;
• Er klinische informatie wordt meegegeven;
• De mening van experts wordt gevraagd;
• Hulplijnen en mogelijke contactadressen worden vermeld;
• Het onderzoek en het werk dat door professionelen wordt gedaan eveneens vermeld wordt.